ഒരു വാലിയ നാട്ടില് പണക്കാരന് താമിച്ചിരുന്നു നമ്മുടെ മുകേഷ് അമ്പാനിയെപ്പോലെ തന്നെ. ഒരു ദിവസം അയാള് കസേരയില് ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അപ്പോള് അതാ ഒ രു ഭിക്ഷകാരന് ആ വഴി വന്നു ആ ഭിക്ഷകാരന് ആയാളോട് ഭിക്ഷ ചേദിച്ചു ആ പണക്കാരന് ഒട്ടും കൂട്ടാക്കിയില്ല അവന് രണ്ട് മക്കളാണ് ഒരാണും ഒരു പെണ്ണും കാലം അങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു പോയി ഒരു ദിവസം ആ പെണ്കുട്ടി കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം കളിക്കാന് പോയി വൈകകുനേരമായിട്ടും വരുന്നേയില്ലാ
ആ ആണ് കുട്ടി അച്ഛനേട് പറഞ്ഞു: അവള് വരുന്നേയില്ലാ ആ ആണ് കുട്ടിയുടെ പേര് രാമു എന്നും ആ പെണ് കുട്ടിയുടെ പേര് ലക്ഷ്മി എന്നും മയിരുന്നു. രാത്രിയാപ്പോള് ലക്ഷ്മി വീട്ടില് എത്തി ആ പണകാരന് ചോദിച്ചു എന്താ ഇത്ര വൈകിയത് അവള് പറഞ്ഞു എന്നെ കൂട്ടുകാര് ഒറ്റക്കാക്കി അവര് പോയി അപ്പോള് എനിക്ക് വരാന് പേടിയായി പിന്നെ ഒരാള് അതിലൂടെ വന്നു അയാള് ചോദിച്ചു നീ എന്താ ഒറ്റ്ക്ക് നില്ക്കുന്ന്ത് അപ്പോള് ഞാന് നടന്നകാര്യം ഒക്കെ പറഞ്ഞു ആസമയം അയാള് പറഞ്ഞു ഞാന് നിന്നെ വീട്ടില്എത്തിക്കാം ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു നന്ദി ചേട്ടാ പിന്നേയും ചോദിച്ചു വീടെവിടെ എങ്ങേട്ടാണ് പോകേണ്ടത് ലക്ഷ്മി വീട് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു അയാള് വീട്ടിലേക്ക കൊണ്ട് വിട്ടു ഇങ്ങനെയാണ് ഞാന് ഇവിടെ എത്തിയത്
ഓ അങ്ങനെയാണോ അത് ശരി അരാണത് പണക്കാരന് ചോദിച്ചു ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞി അയാളുടെ വീട് എനിക്ക് അറിയാം പിന്നെ അയാള് ആ നല്ല മനുഷ്യന്റെ വീടിലേക്ക് പോയി അയാളെ കണ്ടു നോക്കുബോള് മുമ്പ് വീട്ടിലേക്ക് വന്ന ങിക്ഷകാരന് ആ പണകാരന്റെ കണ്ണിലൂടെ കണ്ണിനീര് ഒഴുകി പിന്നീട് ആ ഭിക്ഷകാരനെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി ഭക്ഷണം നല്കി വസ്ത്രം നല്കി മാത്രമല്ല 20സ്വര്ണ്ണ നാണയവും കൊടുത്തു വിട്ടു അയാള് സന്തോഷത്തോടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി പിന്നെ ഒരിക്കലും ആ പണക്കാരന് അങ്ങനെ ചെയ്തില്ലാ .
[ഗുണ പാഠം: അഹങ്കാരം അരുത്]